Tot ieders opluchting koelt het af en is het bijna de hele dag bewolkt. De weinige keren dat de zon door de wolken priemt, voelen we de brandende hitte op onze huid. Er wordt gewakeboard, gejetskiëd, Uno gespeeld, gevist, gelezen en gebabbeld. Verder valt er weinig te beleven en dat is heerlijk. Jetskiën is super! Tegen 130 km/u over het wateroppervlak scheren: net als in de film.
's Avonds maken we een superdeluxe spaghetti Bolognaise (Bollandaise, volgens CJ) voor onze kampeergenoten. Op een gammel vuurtje, terwijl de pasta kookt boven het zelfgestookte kampvuur. We zijn zelf verbaasd dat het lekker is. Zoals kampvuren dat altijd uitlokken, begint men plots links en rechts liedjes te zingen. Ik heb nog nooit zo'n mooie, felle sterrenhemel gezien. We zetten onze stoelen op een rijtje en speuren de hemel af op zoek naar shooting stars.
Jammer genoeg heeft CJ een verkoudheid opgedaan. Gisterennacht zijn we in een restaurantje in de buurt gaan eten en het was donker en behoorlijk koud toen we terugvaarden. Bovendien regende het, iets wat in Yarrawonga al vijf jaar niet meer gebeurd is. Overal waar we komen, nemen we de regen mee en de Aussies kunnen hun geluk niet op. Belgische invloed: ze zouden ons hiervoor moeten betalen. We besluiten de dag nadien te vertrekken. Tegen mijn zin, want het bevalt me hier prima.
